Hilmi Demir yazıları - Lacivert Dergi

Hilmi Demir

BAŞÖRTÜLÜ BİR KADININ İSYANI: TANRIM NEDEN BENİ KADIN YARATTIN?

20 Aralık Salı2022 Sadece görünmez olmak istiyorlar. Tıpkı erkekler gibi dışarı çıktıklarında gündelik hayatın içinde damgalanmadan yaşamak istiyorlar. Onları ne laik, sekülerler ne de bizim ağır abiler, hocalar damgalasın istiyorlar. Renksiz bir hayat istiyorlar.

KUNG FU PANDA NASIL DEİST OLDU?

17 Mayıs Salı2022 Kung Fu Panda, bir animasyon filmi olmanın çok ötesinde. Üvey babası Bay Ping tarafından işletilen bir erişte restoranında büyük Kung Fu ustası olma hayalleri kuran sevimli şişko Panda Po'nun Barış Vadisi'nden...

İSLAM: AKLA VE GÖNLE ÇAĞRI

18 Nisan Pazartesi2022 Dünyanın en sade dinidir İslam. İslam’ın yeryüzündeki tek gerçek devleti gönüllerde hâkim kılacağı ahlak yurdudur.

Müslümanlar gündelik hayatın sosyolojisi ile ilgilenmeli

14 Ekim Perşembe2021 Dünya değişmekle, düzenler eskimekle kalmıyor, yeni bir dünya da kuruluyor. Peki, ama bugüne kadar dünyayı şekillendiren sistem de değişiyor mu? Bu değişimin altında planlı, kontr ollü bir hesap aramalı...

Din tutulması: Metropoller ve dijital dalga

20 Mayıs Perşembe2021 Sekülerleşme, modernizmle birlikte dinlerin geri çekileceği tezini güncelleyerek dinlerin geri döndüğünü ilan ettiğinde büyük bir sevinçle karşıladık. Gelenin geleneksel anlamda din ve dindarlık mı yoksa yeni bir durum mu olduğunu sorgulamadık.

Selefilik ve düşünce krizimiz

28 Ağustos Çarşamba2019 İslam coğrafyasında, çağımızda dinî düşünce katı ve modernist Selefiliğin arasında sıkışmıştır. İslam düşüncesi din ve gelenek arasında kurduğu ilişkiyi Selefiliğin köktenci tarih yorumundan kurtarmak, eleştirel tarih yorumuyla geleneğin yeniden inşası arasındaki gerilimi aşmak zorundadır.

YENİ YAZILAR

Eda Dikmen

Bir Eskimonun ihtiyacı ile Kızılderilininki ya da Afrika kabilesinde yaşayan birinin ihtiyacı ile Londra’daki bir kentlininki haliyle farklılık gösteriyor. İhtiyaç denilince aklımıza beslenme, barınma, giyinme gibi temel gereksinimlerimiz gelse bile son 50-100 yıl arasında bu kavramın tanımının çok değiştiğini salt yaşam tarzımıza bakarak bile anlamamız mümkün. Dünya nüfusunun artışı ve sömürgecilik dönemindeki yeni pazar arayışlarını sürdüren kapitalist döngü sürecinde 20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren iletişim teknolojilerindeki gelişmelerin de etkisiyle tüm dünyada bir “tüketim toplumu” zuhur etmeye başladı. Modern dönem insanının karakteristik özelliklerinden biri de hiç kuşkusuz tüketim kültürünün akışı içinde yaşaması. Ancak bu akışın dümen suyunda gitmeye razı olmayanların sesleri de çıkmıyor değil. Günümüzde bu durumun neredeyse bir çılgınlığa dönüşmesi ve iklim krizini tetiklemesi sebebiyle tüketim furyasına karşı birtakım akımlar, etkinlikler ve markalar yavaş yavaş seslerini yükseltmeye başladı. İşte bu reddiyecilerden bazıları.

Tuba Kaplan

Tam 47 yıl inatla Kantolar’ı yazmaya devam eden Ezra Pound, yaşamı boyunca biyografisi kalıplara sığmayan bir isim oldu. Bu sıra dışı şair Amerika tarafından mimlendi, günah keçisi ilan edildi, hakkında birçok spekülasyon üretildi. Topluma dayatılan pek çok şeye boyun eğmeyen şair “düşman” olarak yaftalandı çünkü o mevcut durumu kabul etmiyor, sisteme itiraz ediyor ve sesini kısmayarak haykırıyordu. Açıkça karşı durduğu şeylerden biri ise içinde yaşadığı sistemin ana sütunlarından biri haline getirilmiş olan faizdi. Pound için faiz en temel tabiriyle “paradan para kazanmak” demekti. Üretime katkısı olmayan fırsatçılığa, haksız kazanca yönelik rağbete hınç besliyordu şair. Bu konuda Yahudileri suçlayarak onlardan sözünü esirgemiyordu. Her yönüyle tüketim sistemini ele alırken ekonomiyi tüketen ve insanı kemiren faize karşı durduğu şiirleri eşliğinde Pound’u görmezden gelmek olmazdı.

Birol Biçer

VATİKAN JORGE MARIO BERGOGLIO HRİSTİYANLARIN RUHANİ LİDERİNİN BAR FEDAİSİ OLARAK PORTRESİ Katoliklerin ruhani lideri Jorge Mario Bergoglio ya da Papa Francis geçmişi hakkında hiçbir şeyi saklamaya...

Hakkı Öcal

Artık her türlü gelişmişliğimizin ölçütü, tükettiğimiz ve ortaya çıkarttığımız atık değil mi? Tükettiğin kadar modernsin; geride bıraktığın artık kadar çağdaşsın.

İbrahim Altay

Mecnun'un ancak adı var Acıklı olan şuydu ki kimsenin, neredeyse kimsenin, hakikatte ne olup bittiği ile alakası kalmamıştı. İbrahim Efendi anladı ki Leyla fosforlu kedi gözü gibi kendisini hipnotize...

Sena Subaşı

Bugün bütün çocuklar, reklam bombardımanının eşlik ettiği tüketici bir dünyaya gözlerini açıyor. Bu karmaşada ruhsal ihtiyaçlarının göz ardı edilmemesi gerekiyor. Bu sorumluluksa en başta ebeveynlere düşüyor.

Ayşe Eyyüpkoca Atila

Sümeyra Keleş Yerkel, tarih mezunu, sosyoloji ve medya/iletişim bölümlerinde yüksek lisans yapmış, uzunca bir süre TRT World’de çalışmış, Kültür ve Turizm Bakanlığında bakan danışmanlığı gibi kimi görevler yürütmüş, halihazırda medya veri analisti olarak çalışan, msu gibi bir özgeçmişe sahip biri. Ama bütün bunların dışında Sümeyra’nın herkesin bilmesini istediğim bir başka hikâyesi var. Sümeyra iki evlat annesi. Biri özel… Yerkel’in ve dolayısıyla Emir Zahit’in hikâyesinin peşine düştüğümden bu yana tarif etmekte güçlük çektiğim bir yumru taşıyorum boğazımda. Kurucu ortağı olduğu, “özel çocuk” sahibi anne olmanın getirdiği duygu ve deneyimlerinini paylaştıkları Hemhâl Podcast’lerini, uzunca bir süre mutfakta çalışırken, trafikteyken dinledim. Sonunu bilmeme rağmen onlarca kaydın sonunu kaygı içinde bekledim. Çok kez kalakaldım, öylece. O tutulmayı yine Sümeyra ve Hemhâl Podcast ortağı Ümran’ın her şeye rağmen şükür dolu sesleri bertaraf etti. Hele, “Emir Zahit’i Yolcularken” bölümü… Arabayı sağa çektim. Bir süre kaldım orada. İnsanlığımın, anneliğimin derinliğiyle yüzleşmemi sağlayan cinstendi. Hayatı normal, sağlıklı akışında yaşayan insanları alabora edecek türden bir hikâyenin içindeydim resmen. “Beklenen bir olay olarak görülen ölüm, bekleyişe son vermeye muktedir değildir.” diyordu Borgna. Bunu gördüm; Emir Zahit’in ölümü Sümeyra’nın bekleyişine son vermemiş. Bilakis, sabır ve tevekkül içinde bekleyen bir anne görüyorum hâlâ. Her birimiz anneliğe dair edindiği deneyimi avucunda tutsun evet, fakat şimdi bir başka göz ve kulakla bir özel çocuk annesini, Sümeyra’yı dinleyelim… Çünkü inanıyorum ki bu hem bize hem her gün yanımızdan geçen başka özel gereksinimli çocuk annelerine, hem de Sümeyra’ya iyi gelecek.

Ayşe Kaya Göktepe

Tükenmişlik sendromunun bir psikolojik rahatsızlık olarak önümüze düşmesi işten bile değil… Yaşamın tek amacının mutluluk ve maksimum hazza ulaşmaktan geçtiği düşüncesine dayanan radikal hedonizm endüstrileşme ile beraber hayatımızın zeminine oturdu.

Dilek Güngör

Son dönemde vatandaşın bir numaralı gündemi zincir marketler… Döviz kurlarının sabit gitmesine, benzin fiyatlarının düşmesine, üretimde finansman maliyetlerinin indirilmesine rağmen temel gıda ve...

Enis Doko

Eğer insanlık şu anki gibi yaşamaya devam etmek istiyorsa, yani tüketimde herhangi bir değişikliğe gitmezse, dünyanın ihtiyacımızı karşılaması için nüfusun 4,5 milyara düşmesi lazım.

BİZE ULAŞIN