Mart 2019 editör yazısı

Mustafa Akar 15 Mart 2019, Cuma

Distopyaların ve dilemmaların dünyasına hoş geldiniz…

Dijital hayat meselesini kendimden ayrı düşünemez hâle geldim. Bugün e-kitap okuyucumla tabletim, kitaplar ve diğer gerekli eşya ile birlikte çantamda duruyor. Sosyal medya hesaplarım var. Smart TV'den online platformlarda kendi seçtiğim içeriği izleyebiliyorum. Çeşitli müzik platformlarında da üyeliklerim var. Takip ettiğim, sevdiğim isimlerin CD'lerini almak yerine albümlerini bu platformlardan sıcağı sıcağına dinleyebiliyorum. İşteyken, çocuklardan haber almak için görüntülü arama başlatıyor, ailemle anında iletişim kuruyorum. Uzaktaki annem ve babamla da aynı iletişimi kurabiliyorum.
Teknolojinin en büyük handikabı kendini her zaman bir "kolaylık" nesnesi olarak sunabilmesinde yatıyor sanırım. Gerçekten de hayatımızı kolaylaştıran ortak kullanım nesnelerini hepimiz kullanıyor, onlardan sınırsız şekilde faydalanabiliyoruz. Bu nesneleri kullanmak bir hayat şekli olmaktan çıkıyor; hayatın doğal akışında gerekli, hatta giderek zorunlu bir unsura dönüşüyor.

Klavye kalemin yerini tutmasa da, onun yapabildiğinin on ya da yüz katını yapabiliyor; böylece klavye zorunluluk, kalem zevk ve kültür işi olarak kalıyor. E-posta her işimizi gören bir zorunluluk, mektup bir haz ve kültür nesnesi artık... Eski gerekliliklerin üzeri yeni zorunluluklarla kaplanırken, dijitalleşen hayatımız da çok kültürlü bir vatandaşlık sistemi öneriyor bize.

Peki, ne olacak böyle? Ciltlerce ansiklopediyi e-kitabımda taşıyınca, e-posta ile haberleşmeyi kısaltınca, klavyeyle on binlerce sayfa yazınca… Yani teknolojinin bana sunduğu en kestirme "dünya vatandaşlığı"nı kapınca… İşte bu dilemmayı biraz olsun netleştirmeye çalıştık mart sayımızda. Distopyanın ve dilemmaların dünyasına hoş geldiniz!

Benzer Haberler

Dijital teknolojiler hayatımıza sayısız yenilik getirdi, pek çok hayali gerçekleştirdi. Bunlara bazı kâbuslarımız da dâhil ne yazık ki. George Orwell’in 1984’te kurguladığı distopyanın gerçeğe dönüşmesini de aynı şeye borçluyuz.

Sosyal medya bir yandan olumlu toplumsal değişimi ve demokratikleşmeyi sağlarken devlet dışı aktörlerin elinde demokrasiyi ortadan kaldırıcı ya da terörizmi, aşırıcılığı destekleyici araçlar olarak da kullanılabiliyor.

Çocukluğumuzdan beri duyduğumuz, hayallerimizde canlandırdığımız bu “kahraman” da kim ola ki? Bizi biz yapan kahramanlarımız kimler?

Biz ne kadar konuşursak konuşalım, hangi kurumlardan destek alırsak alalım çocuk görerek öğrenecektir. Yanındaki kimse, kahraman da o olacaktır. Ya bir blogcu ya aile ya da aile havuzundaki herkes.