Bana el-Abid, yedi yaşında Halepli bir kız çocuğu. Okumayı öğreneli henüz birkaç ay oldu ama kısa sürede Halep'teki iç savaşın dünyaya açılan yüzüne dönüştü. Öğretmen olan annesinden öğrendiği İngilizce ile ilk tivitini eylülde atan Bana, o zaman "Barışa ihtiyacım var" diyordu. Muhaliflerin elindeki Halep'e bombardıman arttıkça bu tivitler "Uçaklar gelmeden erkek kardeşimle resim yapıyoruz"dan, "Artık evimiz yok. Dün gece bombalandı. Neredeyse ölüyordum"a dönüştü. Halep'teki dramı kendi hayatı ve perspektifinden masum tivitlere aktaran bu minik kız, aslında Halep'te ölüm kalım mücadelesi veren 10 binlerce insandan sadece biriydi ama gönderdiği küçük mesajlarla Halep'teki durumu en iyi tasvir eden oldu. 100 bin takipçiye ulaşan küçük Bana, bütün dünyanın takip ettiği bir figüre dönüştü. Halep cehenneminden gönderdiği şu mesajın saflığı dünyaya vicdan dersi olmalıydı: "Neden bizi öldürüyorsunuz? Çıldırdınız mı? Lütfen bombalamayın!"