Her Dünya Kupası medya tarafından tüm dünyayı kasıp kavuran, tüm dünyayı heyecanlandıran muhteşem bir olay, hatta düzenlendiği toplumlarda dönüşümlere yol açan politik yönü olan bir olay olarak sunulur. Ancak bu büyük ölçüde bir medya abartmasıdır. Geçmişte de bu böyleydi şimdi de. Dünya Kupası, son olarak düzenlendiği Güney Afrika'da çatışmalara ve sefalete çare olabilecek bir dönüşüm gerçekleştiremedi. Daha önce de Güney Kore ile Japonya'nın birlikte düzenlediği kupada iki ülke ilişkilerinde görülen kısa süreli düzelmenin kalıcı olmasını sağlayamadı. Tam tersine, 1978 Dünya Kupası'nın Arjantin'de cuntanın birçok kirli çamaşırını ve yolsuzluğunu örtmede ekmeğine nasıl yağ sürdüğü halen konuşulur durur. Spor medyası olayı abartıp "Futbol sadece futbol değildir" anlayışını ne kadar parlatsa da bu gerçek Brezilyalılar için de değişmiyor. Kupa'nın başlamasından önce milyonların sokaklara dökülüp futbol değil iş, aş ve eşitlik istemeleri de bunun bariz göstergesi. Üstelik işsizlik ve yoksulluktan şikâyetçi gençler Brezilya'nın bir futbol ülkesine indirgenmiş imajından hiç de memnun değil. Pew Institute'un gerçekleştirdiği bir araştırma, futbol yorumcularının bize karnavalla yatan futbolla kalkan varlıklar olarak sunmaktan haz duydukları Brezilyalıların bile yüzde 61'inin ülkelerinin bir Dünya Kupası organize etmesinden memnun olmadığını gösteriyor. Onlara göre bu organizasyon sebebiyle kamu hizmetlerine harcamalar azalıyor. Bir başka deyişle, Brezilya gençliği karnaval ve dünya kupasından fazlasını istiyor.