İstiklal, şairine gurbeti getirdi

Mehmet Akif, milli mücadeleye büyük destek verdi ve bu desteği bu millete bir İstiklal Marşı armağan ederek taçlandırdı. En büyük emeli ezanların dinmediği, bayrağın inmediği, istiklaline kavuşmuş bir ülkeydi. İstiklal Savaşı sırasında tüm ruhuyla kenetlendiği ülkesini mücadele kazanıldıktan, işgalciler def edildikten sonra kendi isteğiyle terk etti. Kurtuluş mücadelesi sırasında bayrak edinilen değerlerin yeni rejimle beraber hiçe sayılmasını, toplumun bambaşka bir kimliğe doğru sürüklenmesini hazmedemiyordu. Üstelik hükümet tarafından ilk defa kendisine hazırlatılmak istenen Kuran mealinin bambaşka amaçlarla kullanılması ihtimali beynini kemiriyordu. Bu şartlar altında 1925 yılında eşini ve oğullarını yanına alarak Mısır'a gönüllü bir sürgüne gitti. Akif, gurbeti hem kızlarını ve torunlarını Türkiye'de bırakmış bir baba olarak özlem, hem bir aile reisi olarak yaban ellerde geçim derdi, hem bir entelektüel olarak ülkesinin içinde bulunduğu durumdan duyduğu üzüntü, hem de bir vatansever olarak vatan hasreti gibi pek çok boyutuyla yaşadı. 1936'da ülkesine dönen Akif'in bu süre içinde kızlarına yazdığı mektuplar onun gurbet çilesini yansıtan en önemli kaynaklardır.