Mutlu bir adamın hikayesi
Babası Şeyh Ahmet Niyazi Efendi'nin dergâhındaki dervişlerden biri olan, günleri ibadetle, zikirle geçen genç, annesinin ölümünün ardından üniversitede bir kızla tanışır.
Eda isimli bu kıza âşık olan genç derviş, Eda'yla ve onun arkadaş çevresiyle takılmaya, içki ve esrar kullanmaya, namazlarını kılmamaya başlar. Bu ikili hayat kahramanımıza oldukça ağır gelmektedir.
Sonunda birinden vazgeçmek zorunda kalır ve babasından, babasının temsil ettiği o hayattan vazgeçerek evden ayrılır. Genç âşık bu şekilde savrulurken, şeyh babası da vefat eder. Vefatın ardından, babasının dergâhındaki dervişlerinden birkaçı oturduğu daireye gelir. Canı sıkılır, onlarla konuşmak istemez ve kendisini tekrar evde bulamasınlar diye sokağa çıkar. "Sokakta ille de bir şey olur. Biz, bir şeylerin ansızın olabildiği yere sokak diyoruz çünkü. Beklenmedik umutların olduğu kadar, büyük acıların da mekânıdır sokak. İnsanların pek çoğu sokakta ölür, kaybolur ya da umudu bulur. Sokakta yürümek, derdini iyi anlatanlar için dermandır. Sokak bir masala başlamaktır; öykü en sıkıcı, tekdüze haliyle akarken, birazdan, çok geçmeden bir şeyler olacağının ilk belirtisidir sokakta yürümek."
Bu noktadan sonra tekkeden gelen dervişler, düğünden kaçan gelinin ve Rüstem'in peşindeki silahlı adamlar, Eda, Eda'nın sevgilisi, dervişlerin gördüğü rüya, her şey birbirine karışmaya başlar. Tufan'ın pek çok hikâyeyi iç içe ustalıkla işlediği kitap, sağlam kurgusu ve akıcı üslubuyla okuyucuyu sürükleyen bir roman; mutlu bir adamın hikâyesi.
1. Neden yazıyorsunuz?
Bulabilmek için.
2. Yazarken kullanmayı sevmediğiniz kelimeler?
Sevilmeyen kelimeler değil, yerini bulmayan kelimeler vardır.
3. Kullanmaktan vazgeçemediğiniz kelimeler?
Sahiden, merhamet, kalp, heves, yara, kırılgan.
4. Şu an okuduğunuz kitap?
Kutsal İnsan - Giorgio Agamben.
5. Çocukluğunuz nerede geçti?
Unkapanı.
6. Sizi ne mutlu eder?
Beşiktaş'ı izlemek.
7. Hevesinizi ne kırar?
Kör edici bir nefrete şahit olmak.
8. Kim olmak isterdiniz?
Böyle iyi.
9. En sevdiğiniz huyunuz?
Aynı anda birkaç işle ilgilenebilmek.
10. En sevmediğiniz huyunuz?
Karamsar olmak.
11. Sizi anlattığını düşündüğünüz bir kelime?
Kayıp.
12. Şu kelimeler size ne ifade ediyor?
Kılavuz: Hakikate götüren.
Hayat: Yol.
Sır: Taşıması en ağır yük.
Kader: "Olan olmuştur, olacak olan da olmuştur."
Özgürlük: Kul olmak.
13. En mutlu olduğunuz an?
Gökyüzünü fark ettiğim an.
14. Gerçekleşmesini beklediğiniz hayaliniz?
Yeni bir romana başlayabilme gücüne sahip olmak.
15. Son cümleniz olduğunu bilseniz, yazacağınız cümle ne olurdu?
"Bağışlanmamı dilerim."
TARIK TUFAN KİMDİR?
1973 yılında İstanbul'da doğan Tarık Tufan, Kabataş Erkek Lisesi ve İstanbul Üniversitesi Felsefe bölümünü bitirdi. Marmara Üniversitesi Ortadoğu ve İslam Ülkeleri Enstitüsü Sosyoloji bölümünde yüksek lisansını tamamladı. Çeşitli gazete ve dergilerde yazıları yayımlanan Tufan, altı kitabının yanı sıra Uzak İhtimal ve Yozgat Blues filmlerinin de senaryosunu yazdı.
Sonunda birinden vazgeçmek zorunda kalır ve babasından, babasının temsil ettiği o hayattan vazgeçerek evden ayrılır. Genç âşık bu şekilde savrulurken, şeyh babası da vefat eder. Vefatın ardından, babasının dergâhındaki dervişlerinden birkaçı oturduğu daireye gelir. Canı sıkılır, onlarla konuşmak istemez ve kendisini tekrar evde bulamasınlar diye sokağa çıkar. "Sokakta ille de bir şey olur. Biz, bir şeylerin ansızın olabildiği yere sokak diyoruz çünkü. Beklenmedik umutların olduğu kadar, büyük acıların da mekânıdır sokak. İnsanların pek çoğu sokakta ölür, kaybolur ya da umudu bulur. Sokakta yürümek, derdini iyi anlatanlar için dermandır. Sokak bir masala başlamaktır; öykü en sıkıcı, tekdüze haliyle akarken, birazdan, çok geçmeden bir şeyler olacağının ilk belirtisidir sokakta yürümek."
Bu noktadan sonra tekkeden gelen dervişler, düğünden kaçan gelinin ve Rüstem'in peşindeki silahlı adamlar, Eda, Eda'nın sevgilisi, dervişlerin gördüğü rüya, her şey birbirine karışmaya başlar. Tufan'ın pek çok hikâyeyi iç içe ustalıkla işlediği kitap, sağlam kurgusu ve akıcı üslubuyla okuyucuyu sürükleyen bir roman; mutlu bir adamın hikâyesi.
1. Neden yazıyorsunuz?
Bulabilmek için.
2. Yazarken kullanmayı sevmediğiniz kelimeler?
Sevilmeyen kelimeler değil, yerini bulmayan kelimeler vardır.
3. Kullanmaktan vazgeçemediğiniz kelimeler?
Sahiden, merhamet, kalp, heves, yara, kırılgan.
4. Şu an okuduğunuz kitap?
Kutsal İnsan - Giorgio Agamben.
5. Çocukluğunuz nerede geçti?
Unkapanı.
6. Sizi ne mutlu eder?
Beşiktaş'ı izlemek.
7. Hevesinizi ne kırar?
Kör edici bir nefrete şahit olmak.
8. Kim olmak isterdiniz?
Böyle iyi.
9. En sevdiğiniz huyunuz?
Aynı anda birkaç işle ilgilenebilmek.
10. En sevmediğiniz huyunuz?
Karamsar olmak.
11. Sizi anlattığını düşündüğünüz bir kelime?
Kayıp.
12. Şu kelimeler size ne ifade ediyor?
Kılavuz: Hakikate götüren.
Hayat: Yol.
Sır: Taşıması en ağır yük.
Kader: "Olan olmuştur, olacak olan da olmuştur."
Özgürlük: Kul olmak.
13. En mutlu olduğunuz an?
Gökyüzünü fark ettiğim an.
14. Gerçekleşmesini beklediğiniz hayaliniz?
Yeni bir romana başlayabilme gücüne sahip olmak.
15. Son cümleniz olduğunu bilseniz, yazacağınız cümle ne olurdu?
"Bağışlanmamı dilerim."
TARIK TUFAN KİMDİR?
1973 yılında İstanbul'da doğan Tarık Tufan, Kabataş Erkek Lisesi ve İstanbul Üniversitesi Felsefe bölümünü bitirdi. Marmara Üniversitesi Ortadoğu ve İslam Ülkeleri Enstitüsü Sosyoloji bölümünde yüksek lisansını tamamladı. Çeşitli gazete ve dergilerde yazıları yayımlanan Tufan, altı kitabının yanı sıra Uzak İhtimal ve Yozgat Blues filmlerinin de senaryosunu yazdı.