Türkiye’deki darbe girişiminin yabancı devletler ve yabancı medya tarafından yeterince ciddiye alındığını söylemek güç. Türkiye ile yakın ilişkileri bulunan başta ABD olmak üzere kimi devletlerin en başından darbeye karşı durmayan, muğlak ifadelerden oluşan ikircikli açıklamaları demokrasi havariliğinde mangalda kül bırakmayan devletler adına utanç verici ve son derece samimiyetsizdi. Benzer bir yaklaşımı bazı uluslararası medya organları da sergiledi. Hatta kimi medya organları belki de devletlerinin izlediği politikaya uyum sağlamak adına darbe girişimini önemsiz, etkisiz, yetersiz gibi gösterme yoluna saparken büyük bir kısmı da darbeye direnen ve meydanlara akın eden sivil halkın tanklara ve mermilere kafa tutuşuna vurgu yapmaktan imtina etti denilebilir. Gezi Parkı'nda TOMA'ların püskürttüğü suyla ıslanan göstericileri kahramanlaştıran Batı medyasının tankları çıplak elleriyle durduran vatandaşların demokrasiyi ve devletini koruma mücadelesine aynı ilgiyi göstermemesi ibret vericiydi. Çoğu medya darbeyi tarafsız bir şekilde aktarmakla yetinse de içlerinde darbe girişimini önemsizleştirmek, meşrulaştırmak, darbe sonrası önlemleri ön plana çıkararak teşebbüsü gözlerden gizlemek ya da darbeyi değil de sonrasında alınan önlemleri eleştirmek yoluna girenler de yok değildi. En ibret verici yönü ise hem Batılı devletlerin hem de medyasının Türkiye'de demokratik meşruiyeti umursamayan ve açıkça Türkiye'nin Cumhurbaşkanı'nı hedef alan tavırlarıydı.