Temmuz 2016 - Editör yazısı
- Romantizm deyince sizin aklınıza ne geliyor; güller, papatyalar, karanfiller, hatmiler… Ya da ortasında kocaman bir mum duran iyice süslenmiş bir masa… Başka… Sonsuz güzellikte bir orman, ferah mı ferah deniz manzarasıyla insanın içini açan bir balkon… Başka… İki yanı da çamlarla kaplı upuzun bir yürüyüş yolu… Başka… Şiirimsi sözlerle sunulan bir pırlanta… Başka… Başka birçok şey geliyor akla. Oysa romantizm denilince benim aklıma harlı harlı yanan kocaman bir ateş geliyor. Mızraklar, savaş baltaları, silahlar…
- İçinde özne olmayan tarih anlatılarından korkuyorum. Özneye dokunmayın demek geliyor içimden. Büyük anlatılarda insan yok çünkü. Varsa da bir tür türevi var. Yoksa romantizm de mi öznesiz?
- Hepimiz bir topluluğa bağlı kalmak zorunda hissediyoruz kendimizi. Ailemize, ülkemize, kendi masalımıza, kölemize, efendimize… Oysa istediğimiz genelde aynı. Ben sana bağlılığımı bildirdim, sen de bana mutluluğumu geri ver. Mutluluğumu, belki de kendimden uzaklaşmanın en büyük bedeli olan mutluluğumu.
- Her şarkıda aşk, her romanda aşk, her şiirde… "Grotesk dualar koyacağım albümümün adını" diyor TV'de zeki rolünü kimseye kaptırmayan bir şarkıcı.
- Yunus'un "Bilmek bilmeyi bilmektir" dediği yerdeyim.
- İnsan gençken yargılarının peşinden koşuyor. Elinde onlarca hazır yargı oluyor çünkü. Yaşlandıkça azalıyor yargılarımız. Yazgımızın elinde kendimize yargılarımızdan örülü bir emniyet sahası açmak istiyoruz.
- Tende mahsur kalmış bir insan. Kendi gölgesini bile aşamamış ve bu devasa yalnızlıkta diretmiş, asıl romantik o olmasın?
- Düşüncelerimiz bile dört köşe. Oysa doğada dört köşe bir yapı var mı? Biz kendimizi dört köşe binalara, yapılara ve düşüncelere hapsettik. Akustik daireseldir. Mekânın sonsuzluğu daireselliğinden gelir. Dünyanın daireselliğinin bir remzidir İslam sanatındaki dairesel yapılar. Düşünce de öyle olmalıydı.
- İnsan hep ileriye doğru yürür. Yoldan çıkma pahasına bile olsa bu sürekli ileriye yürüme fikri gözümü korkutuyor bazen.
- Olanı olduğu gibi gördüm mü? Yola çıkarken yolun sonunu değil de, başını, başlangıcını mı tercih ettim?
Yitirdim Yusuf'u Kenan ilinde
Bulundu Yusuf vü Kenan bulunmaz