Hindistan'ın en fakir bölgelerinden Odisha'da yaşayan 45 yaşındaki aile babası Jalandhar Nayak'ın en büyük arzusu üç oğlunu okula göndermekti ancak çocuklarının yaşadığı köyden hayli uzaktaki bir kasabada bulunan okula gitmesi çok zor görünüyordu zira köyün o bölgeye yolu bulunmuyordu. Bu soruna ne yapıp edip bir çözüm bulması gerektiğini düşündü. Her şeyi devletten beklemek sonsuza dek beklemekti. Çözümü kendi üretti ve bu çözüm, Şirin'e kavuşmak için dağları delen Ferhat'ın bulduğu çözümün aynısıydı. Sebze satarak hayatını kazanan Nayak, eline aldığı bir balyoz ve ip ile işe koyuldu. Tek başına günde sekiz saat çalışarak, kayaları ve taşları parçalayıp okulun bulunduğu Phulbani kasabasına giden anayola bağlanan, tam sekiz kilometre çapında bir yol açtı. Nayak bundan sonra yedi kilometre daha yol açmayı planlıyor.